Geschiedenis

Therapie met kleuren en gekleurd licht is al eeuwenoud; het werd in alle hoeken van de wereld en in alle culturen toegepast.

De eerste verwijzingen naar lichttherapie gaan terug naar het oude Egypte. Daar werd lichttherapie als ondersteuning van andere therapievormen gebruikt.Het licht van de zon scheen van bovenaf in speciaal daarvoor ingerichte kamers. Men werkte destijds met 8 verschillende kleuren: donkerblauw, lichtblauw, groen, geel, oranje, fel rood, donkerrood en goud, waarbij men veel aandacht besteedde aan de zuiverheid van de kleur in de behandelkamer.

In het oude Griekenland had men een centrum voor lichttherapie: Heliopolis. Daar werden zieke mensen blootgesteld aan gefilterd zonlicht. De Grieken deden destijds al onderzoek naar het gebruik van gekleurd licht voor het behandelen van tuberculose.

Aan het eind van de 17e eeuw was het de Engelse filosoof en mathematicus Sir Isaac Newton, die aan de basis stond van de moderne opvattingen over kleur. Hij experimenteerde met prisma’s en toonde daarmee aan, dat daglicht een mix is van de kleuren van het zichtbare spectrum. 150 jaar na Newton definieerde Johann Wolfgang Goethe de drie primaire kleuren (rood, blauw en geel) en hoe de andere kleuren van de regenboog hieruit konden worden samengesteld. Hij onderkende ook, dat sommige kleuren actief en warm zijn (rood, oranje, geel) en andere passief en koel (groen, blauw, violet). Vandaag de dag is dit nog steeds het uitgangspunt in onderwijs, mode, kunst en psychologie. In de eeuw daarna maakten artsen gebruik van kleuren om allerlei aandoeningen, variërend van psychologische kwalen tot de pokken te behandelen. In 1878 publiceerde Dr. Edwin D. Babbitt zijn boek “Principles of Light and Color”. Hij beschreef behandelingen voor diverse kwalen, waaronder brandwonden, nervositeit en kou in armen en benen . Hij noemde zijn werk Chromatotherapie: het genezen met gekleurd licht.

In het begin van de 20e eeuw was het Dinshah Ghadiali, een tot Amerikaan genaturaliseerde Indiër, die de spectrum-chroom therapie ontwikkelde, voortbordurend op het werk van Babbitt. Hierbij werd met licht via gekleurde filters op delen van het lichaam gewerkt. Hij bereikte destijds spectaculaire resultaten op aandoeningen (o.a. suikerziekte en tuberculose), die normaal gesproken onbehandelbaar waren. Zijn baanbrekende maar controversiële aanpak bracht veel teweeg en leidde ertoe, dat Ghadiali veel tijd doorbracht in rechtzalen om zijn werk te verdedigen.

In het jaar 1903 ontving professor Niels Finsen de Nobelprijs voor medicijnen voor zijn onderzoek naar de toepassing van lichttherapie. Finsen bewees, dat kleuren onafhankelijke energieën zijn en dat specifieke kleurtrillingen verschillende reacties op het menselijk lichaam en de psyche bewerkstelligen.

Dr. Harry Riley Spitler, dokter en optometrist ontwikkelde in 1927 het eerste instrument voor lichttherapie via de ogen. Hij was tevens de grondlegger van ‘ The Syntonic Principle – het in evenwicht brengen’. Licht wordt therapeutisch toegepast via de ogen, de kortste en meest directe weg naar de hersencentra en heeft een belangrijke invloed op de werking van het endocrine- en zenuwstelsel.

In diezelfde tijd experimenteerde John Nash Ott met fotografie, waarbij hij nieuwe kunstmatige lichtbronnen produceerde, die bijna identiek licht voortbrachten als het volledige spectrum zonlicht. Hij toonde aan dat de verschillende golflengten van het lich specifieke invloeden hebben op cellulair niveau bij planten en dieren. Hij introduceerde de term ”mal-illumination” of ”onderverlichting” en suggereerde dat we ons hieraan blootstelden door zoveel tijd door te brengen bij kunstmatig licht.

In 1947 introduceerde de Zwitserse psycholoog Dr. Max Luscher de naar hem genoemde Luscher kleurentest, een vorm van kleurentherapie, die nog steeds door veel psychologen wordt gebruikt. De test bestaat uit het kiezen van 43 kleuren uit een totaal van 73. Door te analyseren welke kleuren een persoon kiest of afwijst krijgt de therapeut inzicht in de psychologische status van die persoon. Kiest iemand bijvoorbeeld vooral donkere kleuren dan wijst dat op een behoefte aan rust en vermindering van spanning. De Russisch onderzoeker S.V. Krakov deed in diezelfde tijd onderzoek naar het effect van kleuren op het zenuwstelsel. Hij nam waar, dat rood de adrenaline klieren stimuleerde, de bloeddruk verhoogde en de hartslag versnelde en dat blauw en wit licht juist een kalmerende uitwerking hadden.

R Jacob Liberman (1947– .. ) een Amerikaanse optometrist, ging verder met het werk van Riley Spitler en maakte de “ocular phototherapy”. Dit maakte hem één van de pioniers in het genezen met licht. Hij behandelde de persoon op een holistische wijze waarbij hij rekening houdt met zowel de mentale, emotionele en fysieke conditie van de persoon.

Eind jaren ‘70 bracht Peter Mandel, een Duitse acupuncturist en kleur visionair, de diagnostische topografie van de handen en voeten in kaart door de subtiele verschillen in elektrische lading ten gevolge van pathologische (ziekte) processen zichtbaar te maken Verbeterde versies van deze camera worden vandaag de dag door vele therapeuten gebruikt ter ondersteuning van hun diagnose. De laatste jaren is de interesse voor lichttherapie enorm toegenomen: er zijn succesvolle behandelingen voor depressies, slaapproblemen en hormoon gerelateerde aandoeningen ontwikkeld. De opmerkelijke resultaten hebben ook de nieuwsgierigheid van de moderne wetenschap gewekt. Zij vindt steeds meer bewijs voor de fundamentele wet, die voor alle kleine en grote organismen in het universum (inclusief voor ons mensen) geldt: alle communicatie en alle interactie tussen organismen heeft te maken met of wordt bewerkstelligd door de energie van licht!

Kleurlichttherapie & wetenschap

Gekleurd licht wordt al duizenden jaren gebruikt voor het genezen van ziekten en aandoeningen. Na een onderbreking tijdens de industriële revolutie vond het in de 20e eeuw wederom zijn weg in de geneeskunde en spiritualiteit. Er is echter wel het nodige veranderd: lichttherapie is niet langer een mysterieuze en intuïtieve bezigheid. Er is inmiddels een groot dragend veld van rationele wetenschap aanwezig, dat haar bevestigt !

Albert Einstein was één van de eerste wetenschappers, die bewees dat licht (zelfs in kleine hoeveelheden) een significante invloed kon hebben op materie. Hij bewees, dat lichtgolven (fotonen) een stortvloed aan elektronen losmaakte uit metaal als het daarmee in aanraking werd gebracht.

Na Einstein zijn er nog vele andere onderzoekers geweest, die hebben waargenomen, dat lichtgolven tot gevolg hebben dat elektronen zich losmaken uit het object, dat wordt blootgesteld aan het licht. Als een elektron een foton (lichtgolf) absorbeert, springt het elektron in een snellere baan met een hogere frequentie. En andersom: als elektronen fotonen loslaten, dan nemen zij hun oude “rustende” positie weer in, in een tragere baan met een lagere frequentie. En dit gebeurt allemaal in een fractie van een seconde, als een willekeurig object in een lichtstraal komt.

In de jaren ’80 was het de biofysicus Fritz-Albert Popp, die werd voorgedragen voor de Nobelprijs voor zijn bewijs, dat mensen wezens van licht zijn. Hij toonde aan, dat alle natuurlijke organismen (ook mensen!) licht uitzenden op cellulair niveau en dat alle organische levensvormen licht absorberen en intern verwerken. Relatief zwakke, in kleur gecodeerde signalen van licht, uitgezonden door de cellen, vormen de basis voor alle communicatie tussen de cellen in levende organismen.

Dit werd eind jaren ’80 nog eens bevestigd door het wetenschappelijk team van de Russische professor Kaznecheyev: zij bewezen dat het menselijk lichaam lichtkanalen heeft, die parallel lopen aan de 12 meridianen, zoals die bekend zijn in de traditionele Chinese geneeskunde. Zij toonden ook aan, dat de punten die het licht absorberen, exact overeen komen met de acupunctuur punten. Je zou kunnen zeggen, dat de meridianen net als glas fiber een licht transport systeem, maar dan in het lichaam, vormen. Net zoals het licht in de glasfiber technologie wordt gebruikt om informatie uit computers op te slaan en zonder tijdverlies overal ter wereld beschikbaar te maken, zo vormen de meridianen een soortgelijk transport of geleidingssysteem voor licht in ons lichaam. Dit werd in dezelfde periode vanuit een ander onderzoeksgebied ook aangetoond door Peter Mandel en Dr. Helmut Schimmel. Met geavanceerde diagnostische hulpmiddelen konden zij aantonen, dat gekleurd licht toegediend aan de oppervlakte van het lichaam (waar meridianen zich bevinden), een energie impuls via de meridianen stuurt, die organen en endocriene klieren ver weg en diep in het lichaam significant beïnvloedde. Verder stelden zij vast dat iedere kleur een andere impuls genereert met een andere uitwerking op het lichaam. Rood genereert een impuls, die stimuleert terwijl groen juist ontspanning oproept.

Naast licht dat van buitenaf in ons lichaam komt en daar doorheen reist, wordt er ook binnenin ons lichaam licht aangemaakt. Dit was al heel lang bekend in de mystiek, maar het is pas recentelijk wetenschappelijk onderbouwd. Gebaseerd op de theoretische modellen van Dr. Herbert Fröhlich (hij berekende op grond van zijn ervaring op het gebied van de kwantum fysica, dat het DNA in de cellen een ultra fijn lichtsignaal zouden moeten afgeven) was het weer Dr. Popp, die het bewijs leverde. Met speciaal ontwikkelde apparatuur slaagde hij erin om het licht, dat een cel uitzendt, te fotograferen. Nog later slaagde hij erin om de lichtflitsen van een groep cellen op video vast te leggen. Hij experimenteerde met een glazen afscheiding tussen 2 groepen cellen met als resultaat dat de communicatie tussen de 2 gescheiden celgroepen in stand bleef! Iedere cel informeert als een soort radiozender zijn omgeving via de informatie in de lichtflitsen die hij regelmatig uitzendt. De cellen communiceren met elkaar via deze elektromagnetische frequenties. En opgeteld genereren zij een elektromagnetisch veld (aura of lichtmatrix), dat krachtig genoeg is om ook buiten het fysieke lichaam gevoeld te worden.

De laatste jaren heeft Valerie Hunt van de Universiteit van Californië in Los Angeles specifieke methoden ontwikkeld om dit elektromagnetische veld te bestuderen. Zij meet hierbij deze lichtmatrix en heeft aangetoond, dat dit veld chaotische fluctuaties laat zien dagen voordat een ziektebeeld op de ouderwetse manier kan worden vastgesteld op het fysieke lichaam. Om het in andere woorden te zeggen: aandoeningen zijn, voordat zij zich fysiek openbaren, buiten het fysieke lichaam als energetische verstoringen in de lichtmatrix aanwezig en kunnen daar (buiten het fysieke lichaam) worden behandeld, mits zij tijdig worden gesignaleerd. In ons lichaam herprogrammeren de cellen zich continu op basis van wat zij in onze directe omgeving aantreffen. Is onze omgeving licht en prettig dan programmeren onze cellen ons voor licht en gezondheid. Is onze omgeving chaotisch en druk dan raken onze cellen gespannen. Ze zullen zich in eerste instantie erop instellen deze druk te weerspiegelen en buiten te houden (in het acute stadium van de ziekte of aandoening), maar als het aanhoudt herprogrammeren zij zich om de druk te overleven (en komen dan in het chronische stadium). Onze lichtmatrix stuurt niet alleen aan wat er in ons lichaam gebeurt, maar het schept ook een atmosfeer om ons heen. Deze atmosfeer trekt energie met bepaalde frequenties aan en stoot energie met andere frequenties af. Of: bepaalde mensen kunnen ons meteen aantrekken en anderen juist niet. Hoewel niemand er tot nu toe in is geslaagd om de betekenis van de lichtflitsen tussen de cellen te ontcijferen, is het duidelijk dat er een betekenis is. Sterker nog: alles wijst erop, dat licht de taal is van het lichaam. De taal van het licht wisselt boodschappen uit tussen cellen en organen en stelt hen in staat om in samenhang te functioneren. Misschien dat we ooit beter in staat zullen zijn om de stille conversaties in ons lichaam te begrijpen! “We are still on the threshold of fully understanding the complex relationship between light and life, but we can now say, emphatically that the function of our entire metabolism is dependent on light”. (Fritz Albert Popp)

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat veel klachten hun oorzaak vinden in stress, fysiek of emotioneel trauma. Hieronder volgt een overzicht van klachten waarbij Kleurenlichttherapie heeft aangetoond te werken:

Emotioneel

• Assertiviteit
• Communicatie
• Levenslust
• Motivatie
• Stabiliteit
• Teamwerk
• Zelfvertrouwen
• Angst en bezorgdheid
• Agressiviteit
• Besluiteloosheid
• Boosheid  
• Depressie
• Faalangst
• Frustratie
• Irritatie
• Lusteloosheid
• Neerslachtigheid
• Onzekerheid
• Onrust
• Piekeren
• Prikkelbaarheid
• Schuldgevoelens
• Verlegenheid
• Verwardheid
• Verdriet
• Zenuwachtigheid

Intelectueel

• Begrijpend lezen
• Concentratievermogen
• Geheugen
• Geschrift en tekenen
• Inzicht
• Organisatievermogen
• Geheugenstoornissen
• Leerstoornissen
• Spraakstoornissen

Fysiek

• Evenwicht
• Huidtoestand
• Immuunsysteem
• Prestatie
• Slaappatroon
• Uithoudingsvermogen
• Allergieën 
• Burn-out
• Chronische pijn
• CVS
• Darmklachten
• Hoofdpijn
• Migraine
• Nek-en schouderklachten
• PMS
• Slapeloosheid
• Spierpijnen
• Stress en spanning
• Vermoeidheid
• Zwaarlijvigheid

Visueel en perceptie

• Dieptezicht
• Hand – en oogcoördinatie
• Kleurwaarneming
• Visueel en auditief geheugen
• Vergroot het gezichtsveld
• Dyslexie
• Gevoeligheid voor licht
• Visuele vermoeidheid

Kleurenlichttherapie vervangt niet de klassieke geneeskunde maar is aanvullend. Personen met epilepsie dienen eerst het advies van hun huisarts te vragen.

Kleurlichttherapie is voor de meeste mensen geschikt. Het kan alleen of samen met andere therapieën zoals kinesitherapie, logopedie, psychotherapie, kinesiologie, … gevolgd worden. Bij Gezondheidscentrum Urmond stellen we geen diagnose van de klachten of aandoeningen maar concentreren ons op herstel. We bepalen de juiste kleuren of trillingsfrequenties die nodig zijn om de balans in ons lichaam te herstellen. De meeste klachten blijken zo in korte tijd te verminderen of te verdwijnen.

Kinderen en pubers

• Examenstress
• Depressies
• Angsten, paniekaanvallen, faalangst
• Leer en leefproblemen: dyslexie, concentratieproblemen, hyperactiviteit
• Psychosomatische klachten
• Verdriet : gevolgen van scheiding, verlies van ouders
• Slapeloosheid

Voor kinderen wordt aangeraden om een gezichtsveldmeting te doen om na te gaan of het kind in staat is om voldoende informatie op te nemen en zo de effecten van o.a. logopedie te vergroten.

Studenten

• Volwassenen
• Slapeloosheid
• Relatiebreuk
• Psychosomatische klachten
• Psychische en emotionele klachten
• Depressies
• Angst, Paniekaanvallen, faalangst
• Examenstress
• Stress
• Angst, prikkelbaarheid, ongeduld, spanning, twijfel, besluiteloosheid
• Burnout, fybromialgie, CVS
• Echtscheiding of relatiebreuk
• Depressies, winterdepressies, postnatale depressie
• Angst, Paniekaanvallen, faalangst
• Verlies van job, …
• Psychische en emotionele klachten
• Psychosomatische klachten
• Slapeloosheid

Photon Wave & CFCF Tester

Photonwave

We meten het functionele gezichtsveld, de blinde vlek en de kleurenvelden (rood, groen, blauw). De meeting van de blinde vlek laat toe om na te gaan of de gezichtszenuw vernauwd is en daardoor te weinig elektrische prikkels doorgeeft. De meeting van de kleurenvelden geeft een inzicht in problemen en klachten en dit zowel op fysiek, mentaal als emotioneel niveau. Een verkleind blauw veld duidt op mentale- of leerproblemen, een groen veld op emotionele problemen en stress, een rood veld of fysieke klachten.

Hieronder de resultaten van een 6 jarig kind met dyslexie en concentratieproblemen.

Gezichtsveld april 2011                          Gezichtsveld na 6 sessies

Hieronder het gezichtsveld van een 37 jarige vrouw met winterdepressie, en chronische vermoeidheid

Voor                                                               Na